Jak zwykle po naszych eventach zapraszamy do lektury raportów dowódców.
Na pierwszy ogień raport dowódcy druzyny B którą dowodził Wardziak1.
Raporty są niechronologiczne, tzn. druga bitwa została przez Wardziaka opisana jako pierwsza.
A oto treść tych raportów :)
=============== Alianci: PLAN
I dostępne maszyny
Zespół został podzielony na 4 drużyny. Piloci – Ich zadaniem było wygrać powietrze i jeżeli będzie to możliwe zniszczyć 3 tygrysy wroga w późniejszej fazie bitwy Czerwoni – Najmniej liczna drużyna. Ich zadanie to osłona środkowego punktu i pomoc pozostałym ekipom. Atak na ten punkt był mało prawdopodobny a najbardziej prawdopodobne kierunki natarcia zostały by przechwycone przez żółtych i zielonych. (ilośc graczy 2) Żółci – drużyna składająca się z 4 graczy ich zadaniem była obrona wschodniego punktu. Ukształtowanie terenu z jednej strony pomaga obrońcom w zastawianiu zasadzek na siły nacierające. Z drugiej strony sprawia że ta flanka widzi wroga już z 2-3 km i jest gotowa dokładnie na jednostki jakie nacierają. Plan zakładał możliwość utracenia tego punktu i wygraną (drużyna zielona) mimo tego że jego odbicie powinno być koszmarem. Zieloni – Ta grupa graczy była najliczniejsza i było ich 7. Plan dla tego zespołu zakładał rozpoznanie sytuacji taktycznej z wzniesień tuż przed punktem przeciwnika i w zależności czy punktu tego bronią tygrysy czy nie wycofanie i obronę lub błyskawiczny atak na punkt wroga i przejęcie go zanim my utracimy własny punkt.
Realizacja planu: Już po kilku minutach drużyna żółta zameldowała obecność 2 tygrysów. Co stanowiło doskonałą wiadomość dla planowanego ataku Żółtych na punkt zachodni i szans jego powodzenia. Na wzgórzach na zachodzie nawiązano walkę z wieloma Pz.IV F2 co związało i zatrzymało natarcie na kilka minut. Natarcie pomimo tego oporu zostało zakończone pełnym sukcesem i Żółci zajęli punktu oraz automatycznie wyeliminowali możliwości odrodzeń wroga na tej stronie mapy. W tym samym czasie na drugiej stronie frontu rozgrywała się dramatyczna walka Shermanów z tygrysami. Dzielni żołnierze wstrzymali swe nerwy i pozwolili wjechać wrogowi w zasadzkę. Jeden z tygrysów zginął od celnego strzału z zaskoczenia. Drugiego dorwali nasi dzielni chłopcy z wsparcia artyleryjskiego. Po stracie tych behemotów rozprawienie się z resztą sił niemieckich było już formalnością. Szczególnie mało groźne okazały się czołgi typu Pz.III L które to miały problem z czołowym pancerzem naszych M4 praktycznie z każdej odległości .
Wojska Niemieckie: PLAN
I dostępne maszyny:
Plan dla tej strony był bardzo analogiczny jak dla aliantów tylko kierunki ataku uległy lustrzanemu odbiciu. Piloci – Dominacja powietrzna. Wparcie naziemne było wymagane tylko jak się już zaczną nudzić wygrywaniem pojedynków w powietrzu. Czerwoni i Żółci - obrona na pozycjach zaznaczonych na mapie. Zieloni – Atak 3 tygrysami na raz na punkt wschodni. W drużynie wymagana była 1 pelotka.
Realizacja planu: Zacznijmy od tego dlaczego raport z tej strony jest taki krótki. Jest to spowodowane tym, że o porażkach pisze się ciężko. Atak tygrysami na punkt wschodni zakończył się ich utratą w bardzo podobny sposób do tego co czekało je u przeciwnika w następnej rundzie (opis w poprzednim raporcie wyżej).
Zasadzka była wykonana przez wroga bardzo profesjonalnie i wszystkie tygrysy zginęły w ciągu jednej minuty gdy dojechały na pozycję, w której to były podatne na strzały z boków (i tyłu). Na wyróżnienie zasługuje drużyna Pilotów która dosłownie zmiotła wrogie lotnictwo i już w połowie bitwy mogła tylko zrzucać bomby by mieć w ogóle co robić w bitwie, oraz drużyna Żółta która bardzo skutecznie niszczyła wroga na flance zachodniej.
Ostateczną przyczyną porażki była kompletna nieprzydatność do działań bojowych pojazdów typu Pz.III L których to było dostępne najwięcej i gdy już tylko one pozostały Shermany mogły dosłownie śmiać się nam w twarz, stać 500m od nas i nic nie robić a i tak prawdopodobnie zginęły by dopiero ze starości.
Dziękuję wszystkim za przybycie a w szczególności dowódcom pododdziałów bo wiem, że jest to wymagająca funkcja.
=========